Logopedie is zorg die nodig is als er problemen zijn met stem, spraak, taal, gehoor en slikken. Logopedisten behandelen stoornissen op het gebied van de persoonlijke communicatie. Zij houden zich daar - naast bezig met voorlichting, preventie en onderzoek. Er vindt steeds meer wetenschappelijk onderzoek plaats naar de effecten van logopedie. Logopedie is gespecialiseerde (gezondheids)zorg of paramedische zorg.
Geen enkele klacht is gelijk. Per patiënt kan een klacht anders ervaren worden. Om logopedie in te zetten wordt dus eerst gekeken naar de ernst van de klacht. Hoeveel last ervaart de patiënt ervan. Dat kan bij stem anders zijn dan bijvoorbeeld bij taal of spraak.
Een logopedische stoornis kan verschillende oorzaken hebben. Bij kinderen heeft het vaak te maken met de groeifase. Denk bijvoorbeeld aan de ontwikkeling van spraak en taal. Die verloopt niet bij ieder kind even snel.
Logopedische hulp is soms nodig voor pasgeboren baby’s die moeten leren slikken. In veel gevallen zijn deze kinderen te vroeg geboren.
Ook aanleg kan een rol spelen, zoals bij stotteren of leesproblemen. Klachten op een ander gebied, zoals gedragsproblemen, kunnen voortkomen uit taalproblematiek. Dit heeft dan weer gevolgen voor het leren op school en de sociale ontwikkeling. Bij bepaalde (chronische) ziekten, zoals astma of de ziekte van Parkinson, is logopedie een deel van de behandeling.
Logopedie richt zich op het verbeteren of herstellen van het vermogen tot communiceren van de patiënt.
Tijdens de eerste afspraak wordt met u besproken wat de invloed van de stoornis is op het dagelijks leven. De logopedist doet vervolgens uitgebreid onderzoek en bespreekt dit met u. Daarna wordt er een behandelplan gemaakt.
Ook geeft de logopedist adviezen en voorlichting. Zij coacht en begeleidt ouders of gezinsleden om hen bij de behandeling te betrekken. De patiënt krijgt namelijk oefeningen mee om ook thuis te doen. Ouders / gezinsleden kunnen de patiënt beter begeleiden als zij informatie over de stoornis hebben.